-
1 pal|ić
impf Ⅰ vt 1. (podtrzymywać ogień) palić w piecu to stoke the fire- palić ognisko to have a bonfire- palić (w piecu) drzewem/węglem to use wood/coal as a fuel (for the stove/oven)2. (oświetlać) palić lampę/światło/świecę to have a lamp on/light on/candle burning 3. (niszczyć ogniem) to burn [domy, zabudowania, zeschłe liście]- palić zwłoki to cremate a body a. sb- czarownice niegdyś palono na stosach witches were once burned at the stake- pani prasująca mi koszule pali je nagminnie żelazkiem the lady who presses my shirts burns them regularly with the iron ⇒ spalić4. to smoke [papierosy, fajkę, cygaro]- dziękuję, nie palę no, thank you, I don’t smoke5. (parzyć) słońce paliło nas w plecy the sun was burning down on our backs 6. środ., Sport to botch up, to bungle [skok, rzut, rwanie] ⇒ spalić Ⅱ vi 1. (ogrzewać, opalać) palić w piecu/pod kuchnią to light the fire in the stove/in the cooking stove 2. (o urządzeniu, silniku) moje auto pali pięć litrów na sto kilometrów my car does 100 kilometres to five litres (of petrol) 3. (wywoływać uczucie pieczenia) rumieniec (wstydu) pali mu twarz his cheeks are burning a. roasting (with embarrassment)- wódka paliła mnie w gardle vodka burned my throat4. przen. paliła go zazdrość he was consumed a. riddled with envy- palił ją wstyd she burned with embarrassment- paliło nas pragnienie we were dying of thirstⅢ palić się 1. (płonąć) pali się! krzyknął przestraszony fire! he yelled in panic- na polanie paliło się ognisko there was a bonfire in the glade- suche gałęzie paliły się z trzaskiem dry twigs burnt and crackled2. (świecić) światło/lampa się pali a light/a lamp is on a. burning- świeca się pali a candle is burning3. przen. palić się ze wstydu/z ciekawości to burn with embarrassment/curiosity- oczy paliły się mu wesołym blaskiem przen. his eyes were glittering with merriment, there was a sparkle in his eyes■ pal sześć! pot. oh, all right! pot.; what the hell! pot.- palić prosto z mostu to pull no punches- palić się do kogoś/czegoś to be very keen on sb/sth- palić z bata a. z bicza to crack a whip- palić za sobą mosty to burn one’s boats a. bridges- nie pali się pot. there’s no rush- niech się pali, niech się wali pot. come hell or high water- robota pali się jej w rękach she’s a demon for work pot.- murarzowi robota paliła się w rękach the bricklayer laid the bricks at a (fair) rate of knots- w starym piecu diabeł pali przysł. ≈ there’s life in the old dog yetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pal|ić
-
2 palić
palić [paliʨ̑]I. vtw jego pokoju ciągle pali się światło in seinem Zimmer brennt ständig das Lichtwapno palone Löschkalk mII. vi( opalać)\palić czymś mit etw heizen\palić w piecu den Ofen heizensłońce/piasek pali die Sonne/der Sand brennt( wywoływać uczucie gorąca) gorączka: brennenpali mnie [w gardle] es brennt mir im Halsekogoś pali ciekawość/pragnienie/zazdrość jd brennt vor Neugier/Durst/NeidIII. vr(pot: wykazywać chęć)\palić się do czegoś auf etw +akk brennen [ lub begierig sein]IV. vimperspali się! es brennt!nie pali się! ( pot) es eilt nicht!, es hat keine Eile!
См. также в других словарях:
świeca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot z parafiny, stearyny lub wosku (zwykle podłużny) z wtopionym, biegnącym przez całą jego długość knotem, który po zapaleniu świeci jasnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… … Słownik języka polskiego
świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
jasno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., jaśniej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oświetlając dużą powierzchnię, świecąc intensywnie, dając dużo światła; (zawierając) światło (naturalne lub sztuczne) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
goreć — ndk III, gorećeje a. gore, gorzał przestarz. → gorzeć Gorejąca świeca. □ Na złodzieju czapka gore «winowajca na każdym kroku czuje się zagrożony możliwością zdemaskowania go» gore! przestarz. dziś gw. «okrzyk alarmujący o pożarze: pali się!… … Słownik języka polskiego
